Ο όρος LASIK σημαίνει ουσιαστικά ενδοστρωματική κερατοσμίλευση με laser. Αυτή η χειρουργική επέμβαση διόρθωσης της όρασης χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1990. Η διόρθωση επιτυγχάνεται με ένα ειδικό λέιζερ που ανασχηματίζει τον κερατοειδή με σκοπό την αλλαγή της ισχύος εστίασης.

Στην περίπτωση της μυωπίας, υπερμετρωπίας ή αστιγματισμού , το περιβάλλον συνήθως φαίνεται θολό και χωρίς να μπορεί να γίνει εστίαση. Με αυτές τις μορφές αμετροπίας, η διαθλαστική δύναμη του οφθαλμού δεν είναι η καλύτερη. Τα αντικείμενα δεν μπορούν να απεικονιστούν καθαρά από τον αμφιβληστροειδή. Η μέθοδος LASIK αλλάζει τη διαθλαστική ισχύ του κερατοειδούς έτσι ώστε να διορθωθεί η θολωμένη όραση. Έτσι, το φως που περνάει μέσα από τον κερατοειδή μπορεί να φτάσει σωστά τον αμφιβληστροειδή που βρίσκεται στο πίσω μέρος του ματιού. Η όραση γίνετε και πάλι καθαρή χωρίς γυαλιά ή φακούς επαφής.

Οι χειρουργικές διαδικασίες που στοχεύουν στη βελτίωση της ισχύος εστίασης του οφθαλμού ονομάζονται διαθλαστικές χειρουργικές επεμβάσεις.

H Οφθαλμοπλαστική χειρουργική ασχολείται με τα βλέφαρα, τη δακρυική συσκευή και τον οφθαλμικό κόγχο. Τέτοιες επεμβάσεις γίνονται για να διορθωθεί μια βλάβη που προέκυψε από κάποια νόσο ή έναν τραυματισμό, αλλά πολύ συχνά γίνονται για λόγους αισθητικής.

Η περιοχή γύρω από τα μάτια είναι πολύ λεπτή και ευαίσθητη, και η χειρουργική παρέμβαση σε αυτή απαιτεί ειδική εκπαίδευση και ιδιαίτερες ικανότητες από το χειρουργό.

Σε πρώτη φάση ενσταλάζουμε σταγόνες τοπικού αναισθητικού και ενός φαρμάκου που βοηθά στη διαστολή της κόρης του ματιού.

Αυτή είναι η φάση προετοιμασίας και διαρκεί περίπου 20 – 30 λεπτά.

Στη συνέχεια τοποθετούμε ένα ειδικό εργαλείο, το οποίο κρατά τα βλέφαρα ανοιχτά και αρχίζει η κύρια φάση της επέμβασης.

Αρχικά εκτελούμε μια μικρή τομή, μόλις 2-3 χιλιοστών, στον κερατοειδή χιτώνα του ματιού.

Με μια ειδική βελόνα ή μια ειδική λαβίδα ανοίγουμε μια κυκλική τομή στην πρόσθια επιφάνεια του σάκου, που περιέχει τον θολωμένο φακό (πρόσθια καψουλόρηξη) και στη συνέχεια με μια σύριγγα που περιέχει φυσιολογικό ορό αποκολλάμε τον φακό από τον σάκο του (υδροδιαχωρισμός).

Τώρα ο φακός είναι κατάλληλα προετοιμασμένος, ώστε με τη χρήση του ειδικού μηχανήματος της φακοθρυψίας να τον τεμαχίσουμε σε μικρότερα κομμάτια και να τον αναρροφήσουμε.

Ακολουθεί πλύση και αναρρόφηση των υπολειμμάτων του φακού, ώστε να αδειάσει εντελώς ο σάκος που τον περιείχε, και τελικά τοποθετείται, συνήθως εντός του σάκου, ο τεχνητός ενδοφακός.

1) κακή λειτουργία του παροχετευτικού συστήματος:
• ανωμαλίες στη θέση του βλεφάρου
• τραυματισμοί του κόγχου (κάταγμα, τραύμα)
• εκ γενετής ανωμαλίες
• φλεγμονές
• επιπλοκές από εγκαύματα ή ακτινοβολίες

2) Υπερβολική παραγωγή δακρύων: 
• αέρας, καπνός, καυσαέρια, ξένα σώματα
• λοιμώξεις, αλλεργικές αντιδράσεις
• γλαύκωμα
• “στεγνά” μάτια

Η ξηροφθαλμία προκαλείται από την έλλειψη επαρκούς εφύγρανσης των ματιών, λόγω της ανεπαρκούς ποιότητας ή ποσότητας δακρύων. Η έλλειψη υγρού εντός της δακρυϊκής στοιβάδας αποτελεί την πιο κοινή μορφή της ξηροφθαλμίας, μιας πάθησης που ονομάζεται σύνδρομο του ξηρού οφθαλμού ή ξηρά κερατοεπιπεφυκίτιδα.

Συμπτώματα
-Θολή όραση, ειδικά στο τέλος της ημέρας ή μετά από έντονη προσπάθεια εστίασης σε μία εργασία
-Δυσφορία από τη χρήση φακών επαφής
-Υπερβολική δακρύρροια
-Κοκκίνισμα των ματιών, ερεθισμός, κάψιμο ή φαγούρα
-Καταπονημένα μάτια μετά από σύντομα διαλείμματα από την ανάγνωση
-Αίσθηση ξένου σώματος, όπως χώμα ή άμμος
-Αυξημένος ερεθισμός από τον αέρα ή τον καπνό
-Ευαισθησία στο φως
-Ινώδης βλέννα μέσα ή γύρω από το μάτι